Interview met gedupeerde Denise van den Hooven
Nadat zij twee kinderen heeft gekregen en haar borsten van een kleine cup A gegroeid waren naar een cup D, was er na de bevalling niets meer van haar borsten over. Denise zegt zelf "'Ja.. Lege zakjes". Dat paste niet bij haar zelfbeeld: Een jonge, mooie en zelfverzekerde vrouw. Ze besloot om implantaten te nemen. Lees hier haar verhaal.
Heb je iets gemerkt aan jezelf en je lichaam na het krijgen van implantaten?
"Het begon achteraf gezien vrij snel na de operatie. De verandering en de klachten, die waren heel klein en ogenschijnlijk onschuldig. Eerst werd mijn hooikoorts erger, echt extreem. Daarna kwam er elk jaar wat bij; pigmentvlekken in gezicht, pijn aan mijn gewrichten in handen en voeten, ontstekingen bij mijn tepel, oksels en liezen, spierverkramping in mijn benen, droge en prikkende ogen en slechter zien. Ook voedingsintoleranties, vergeetachtigheid, wazig zijn in mijn hoofd en extreme, extreme vermoeidheid. De laatste paar maanden leek ik wel een vrouw van 80. Mijn man en kinderen herkenden mij bijna niet terug. Ik sliep elke dag zeker een uur overdag, anders redde ik de avond niet. Na het werk kon ik niet meer op mijn benen staan, laat staan voor mijn kinderen zorgen. Ik was een wrak met overal pijn, vooral in alle gewrichten, van schouders tot heupen tot handen en voeten. Uiteindelijk heb ik mij ziek moeten melden."
Wat heb je toen gedaan/Hoe kwam je erachter dat het aan je borsten lag?
"De eerste paar jaar heb ik alle artsen bezocht die je kunt bedenken. Voor mijn
voedingsintoleranties naar een natuurgeneeskundige, voor mijn gewrichten naar een reuma arts en naar een internist, noem maar op. Mijn huisarts wist zich geen raad met mijn klachten, hij nam mij serieus maar wist oprecht niet wat ik mankeerde. Nadat ik een programma op tv zag over implantaten ben ik gaan zoeken op internet. Toen heb ik op een borstenforum naar informatie gezocht en vervolgens een formulier ingevuld met mijn klachten. Niet veel later mailde dr. Van Selms mij met de boodschap “ik vermoed dat jij het ASIA syndroom hebt.” Nadat ik daar informatie over kreeg viel alles op zijn plek. Ik was niet gek, niet overspannen, ik had geen auto immuunziekte."
Heb je het gevoel dat je goed bent geholpen?
"Zeker, Dr. Van Selms is mijn held. Hij heeft geluisterd, informatie gedeeld en mij
uiteindelijk geopereerd. En alles op mijn tempo."
Zou je iets anders hebben gedaan als je nu terugkijkt?
"Uiteraard had ik nooit implantaten genomen als ik wist dat het mijn lijf zo zou beschadigen en dat ik er zó ziek van zou worden."
Heb je nog tips of opmerkingen?
"Alleen: Neem nooit implantaten, ze vergiftigen je van binnenuit."